Τι όμορφη που είσαι βροχή..χορεύεις δυνατά και ρυθμικά, με καβαλιέρο τον άνεμο που σε παρασύρει δεξιά και αριστερά.
Μικρά φατσάκια κολλημένα στα τζάμια μαγεύονται από τον χορό σου, από τον όμορφο ήχο που ακούγεται την ώρα που χτυπάς τα κεραμίδια, από το γκρι χρώμα του ουρανού.
Δεν με μελαγχολείς βροχή, μου αρέσεις!
Μου κρατάς συντροφιά και με ταξιδεύεις.
Η μυρωδιά σου μου φέρνει στο μυαλό μια όμορφη ανάμνηση...την πιο όμορφη!
Έβρεχε εκείνο το μεσημέρι που ήρθε στον κόσμο ο Σταύρος μου!
Το γκρι έγινε το πιο όμορφο χρώμα...
Σε άκουγα βροχή την ώρα που άκουσα το πρώτο του κλάμα..
Από τότε σε αγαπώ βροχή..σε αγαπώ πολύ!!
Ειρήνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου