Η μαμά μου είναι πριγκίπισα και εγώ ο βασιλιάς της καρδιάς της.
Μαμά δεν θα σε αφήσω ποτέ μόνη σου! Θέλω να μείνω μαζί σου για πάντα.
Βλέπω τα ματάκια του, λάμπουν, ξέρω πως το πιστεύει! Αλλά..είναι ακόμα 7..έχει μια ολόκληρη ζωή που τον περιμένει και όλο τον χρόνο για να αλλάξει γνώμη, για να ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει μακριά.
Με τρομάζει, με μελαγχολεί, με θυμώνει.
Στέκομαι απέναντι σε αυτό το όμορφο πλάσμα και σκέφτομαι, δακρύζω, αναρωτιέμαι...το παιδί μου..πώς θα φύγει μακριά μου; πού θα πάει; πότε θα μεγαλώσει αρκετά; θα είμαι άραγε έτοιμη;
Σαν να μαντέυει τις σκέψεις μου, με κλείνει στην μικρή του αγκαλιά, με χαϊδεύει τρυφερά...το μικρό μου με παρηγορεί....
Μην στενοχωριέσαι μαμά μου, ψιθυρίζει...
Θα σ'αγαπώ για πάντα!
Ειρήνη
Ματαρεςςςςςςς
ΑπάντησηΔιαγραφή